عادت کردهام به طعم قهوه
به آدمهای پشت پنجرهی کافه …
دستهایی که میروند ؛
آدمهایی که نمیمانند …
به تو
که روبرویم نشستهای
قهوهات را به هم میزنی
مینوشی
میروی …
یکی
به آدمهای پشت پنجرهی کافه
اضافه میشود
تعداد بازدید از این مطلب : ۱۰