‍ عصرانه

‍ عصرانه
دلم گوشه‌ی‌ دنجِ‌ یک کافه‌را میخواهد
که فقط من باشم و تو…
می‌خواهم در ازدحام سنگین این شهر پُرنگاه، تنها تو را ببینم ..
روبه‌رویت بنشینم،
تو به من قهوه تعارف کنی
‌و من غرقِ درقهوه‌ی چشمانت
طعم خوشِ بودنت را با تمام وجود سربکشم…

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *