کافه ی خیال

تنهایی ام شاعرانه
پشت میزی دونفره مینشیند
تا پذیرای رویای مستانه ات شود
در کافه ی خیال با دو فنجان قهوه ی چشمان بارانی ام
موسیقی شورانگیز
قلب بی قرارم
وقتی که زمزمه وار
دوست دارم را از لبهای تو میشنوم
چقدر شنیدنی تر میشود
چه عصر دلپذیری
من و تو…..
در اوهام و خیال و رویا….

رادیواسموک

1 دیدگاه دربارهٔ «کافه ی خیال»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *