نفس نفس به هوای تو خو گرفته دلم! غزل ترانه ی چشم تو ، کو؟ گرفته دلم!  هنوز واهمه دارم زخاطرت بروم بگوکه درتب وتابی بگو گرفته دلم!  قدم  قدم  بکشانم  به خلوتت و ببین که جزتو ازهمه ی شهر روگرفته دلم! کسی که سهم مرا ازتو وزمانه ربود صریح وساده

سبز شدن ورقهایم با نگاهت سطر سطر … چه زود سرد شد تحریر روزنامه ام قهوه ام را نوشید! دستانم را بستم تا نگاهت تا ترا سوار بر اسبی سپید تابلوی دیوار خیالم کنم امان؛ امان، از کافه چی!! از قهوه هایی سرد شده که خیالت را هورت می کشند…!

کافه تعطیل است …! چشم انتظارِ چه کسی نشسته ای !؟ آن یک نفر اگر آمدنی بود محال بود قهوه ات یخ کند ! کافه تعطیل است …! کجای خاطراتت جا مانده ای !؟ آن یک نفر اگر ماندنی بود شال گردنش را بی سبب پیش تو جا میگذاشت !

گفت خسته ام… گفتم چاے قهوه سیـــگار گفت چشمانت… سالهاست دیگـر نمیبینم  

یک میز پر از خالی دو نیمکت معطل تنها نشسته منتظر یکی تا نفس بکشد با تو در تمام کافه های جهان بوی سُکر آمیز عطر حضورت و تریاق قهوه را…

با رفتن تو ترانه بی مفهوم است منظومه عاشقانه بی مفهوم است باید که چو ابر روز و شب گریه کنیم لبخند در این زمانه بی ‏مفهوم است سالروز عروج ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی تسلیت باد.

راستش را بخواهی از موقعی که رفته ای هیچ چیز تغییر نکرده است ، – من هنوز قهوه می خورم – پیپ میکشم – پیاده می روم اما … – تلخ تر – بیشتر

تنها ترین غریب دیار مدینه بود او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود صد باب علم از کلماتش گشوده شد در بین عالمان به خدا بی قرینه بود شهادت امام محمد باقر(علیه السلام) بر شما و خانواده محترم تسلیت باد🏴 رحیمی وبلاگ

نبودنت تنها راز تلخ بودن قهوه زندگی من است ومن هرروز این قهوه تلخ را درکام دلتنگی های دنیا می نوشم ..

توو زندگی یه روزایی ام مثل امروزه… سنگین وزن و کُند و چِقِر… با یه سردرد شیرین و یه بی قراریه بی معنیه یهویی قهوه و سیگار چک کردن بیمار گونه یه گوشی بیکار بهم ریختگی میز کارو یه میل عجیب به بیرون زدن، به فرار به کشیدن هوا توو