قهوه ام را نوشیدم نیت کردم دیدم، دیدنت محال است فنجان غمگین به گریه نشست به کدام هجوم روزگار نمی دانم …! به کدام خلاء پوچ زمان نمی دانم؟ بی تو… سقوط خواهم کرد از این نردبان زنگ زده فنجان خیالاتم چمباتمه زده دستانم را غوز کرده ام بر شماره

چه شیرین شود “قهوه” اگر نامت بیوفتد ته فنجانم… چه بی امان شود؛ “خنده” اگر تعبیر شوند این فال ها….!

‍ عصرانه دلم گوشه‌ی‌ دنجِ‌ یک کافه‌را میخواهد که فقط من باشم و تو… می‌خواهم در ازدحام سنگین این شهر پُرنگاه، تنها تو را ببینم .. روبه‌رویت بنشینم، تو به من قهوه تعارف کنی ‌و من غرقِ درقهوه‌ی چشمانت طعم خوشِ بودنت را با تمام وجود سربکشم…

من عادت دارم قهوه را تلخ بنوشم تلخ تلخ… به تلخی یک عشق ناکام… به تلخی یک رفتن… یک فراموش شدگی… به تلخی دلهای دور از هم… به تلخی حرفای نگفته ی محبوس در زندان گلو… به تلخی تنهایی در نقطه ی شروع به تلخی بغض های شکسته و عبوس

نبودنت فنجانی خالیست فرقی نمی کند در آن چه بریزم چای قهوه یا اشک

🎬🖥🎥📹📺🤩 کانال آپارات انجمن پیپ ایران با سه هزار دنبال کننده 🙏 یک ممیز سه میلیون بازدید خورد با تشکر از حمایت های شما 🙏🌹 اگر تماشای ویدیو های آموزشی داخل کانال تلگرام مجموعه انجمن پیپ برای شما زمان بر است به راحتی در کانال آپارات مشاهده کنید 👇 ‏https://www.aparat.com/pasargadtabac

فنجان را که برمیگردانم نقش خیال تو در اغوش من بر افق های نزدیک حک شده است عاشق این فالهای قهوه ام هربار نزدیکتر به بوسه نزدیکتر به تو……

سیل بیاید، برف ببارد، طوفان بشود، اصلا، همه ی دنیا را، باد و برف و باران ببرد، به من هیچ ربطی ندارد! وقتی تو، دلم را برده ای. وقتی عشقت، طوفان به پا می کند هر دم. وقتی نبودنت، بارانی ام می کند. وقتی خواستنت، طعم قهوه ی گرم در

کلید را در جمجمه‌ام بچرخان و داخل شو به آغوشِ اعصابم بیا در تاریکیِ سرم بنشین و یک پیپ روشن کن … اتاق را بگرد هرچه را که سالهاست پنهان کرده‌ام از دهانم بیرون بریز پرد‌ه‌ها را کنار بزن چشم‌ها را بشکن و متن را از نقطه‌ای که در آن