می گویم دوستت دارم ولی چقدر واژه ها حقیرند که نمی توانند تمام احساس مرا در خود جای دهند..   رادیواسموک

تو که مال من باشی  احتیاجی به جنگ های جهانی نیست… دنیا مال من است… رادیو اسموک

وقتی که تو نباشی دود پیپ فقط دود است… قهوه ها فقط تلخند… و هر روزم غروب جمعه های پاییز  است… رادیو اسموک

تو که رفتی زورم به کسی نرسید! دل پیپم را سوزاندم… رادیو اسموک

و تو که در دل شب می تابی بر احساسم و میتراوی بر لبم و بارانی که میبارد تا اینه، باران دلتنگیم را نبیند رادیو اسموک

پیپ می سوزد تا داغ نبودنت را تسکین دهد رادیواسموک

زندگی کوتاه است قد نوشیدن یک قهوه ی تلخ گوشه ی دنج اتاقت تنها… یا قد سوختن یک نخ سیگار سپید لای انگشتانت… لذتش دلچسب و واقعا کوتاه است،، زندگی باید کرد تا دمی فرصت هست! با همه پست و بلنداهایش زندگی فرصتی کوتاه و بسی زیبا است… رادیو اسموک

چه فرق می کند کدام فصل سال باشیم! تو که نباشی … هر روز غروب جمعه است… و من به یادت پیپ می کشم… رادیو اسموک

محبوب من تو یک واژه ی محالی در اعماق رویاها که سهمم از تو دلتنگی است در شبهای تنهایی

امروز دعوتی به وقت عصر عاشقی روی نمیکت دنج قلبم زیر سایه ی احساسِ مجنون به صرف دوفنجان قهوه ی عشق باطعم شیرین وصال در هاله ای از اوهام رادیو اسموک