هنوز هم نبودنت را در برگریزان پاییز قدم میزنم و پیپ میکشم رادیو اسموک

هنوز هم نبودنت را در برگ ریزان پاییز قدم میزنم و پیپ میکشم رادیواسموک

پس از سفر رویای آغوشت به تاریکی اتاقم برمیگردم صندلیی خاک گرفته و قهوه ای از دهن افتاده… رادیواسموک 

واژه ها پر تکرار اند در دفترچه ی خاطراتم تو… پاییز،قهوه،پیپ حالا پاییز امد قهوه , پیپ و…. تنهایی، بدون تو! رادیو اسموک

مردکِ تشنه یِ اشک خیره به رقص آرام زمان می شمارد قدم های عصرو دلتنگی را… دوباره یادت را دعوت میکنم به صرف قهوه ی تلخ تهایی ام!! امان از دلی که…. هر روز تکیه بر دیوار بیقراری  صد بار جان میدهد برای جرعه ای فراموشی،، باز هم با دلهره

پاییز را در رنگارنگی برگها در صدای گرفته ی باد در بارش ارام باران جستجو نکن پاییز در من است در فنجان قهوه ام در رنگ زرد گونه هایم باران چشمهایم در بغضی که راه نفس هایم را بسته پاییز در دل یخ زده ی من است

تو را استشمام نکرده ام گرمی دستانت را لمس نکردم من تورا پشت همین چت کردنهای مجازیمان با همان صدای خسته ات از دور شناخته ام تورا محکم چون پدر مهربان چون مادر همراز چون خواهر تعصبی چون برادر دوست داشتنی چون عشق تورا خوش تر از عطر کتاب استشمام

آدم‌ها سمفونی بوها هستند بعضی بوی اشنای امنیت میدهند بعضی بوی شیرین امید بعضی هم بوی سیگار و دلتنگی رادیو اسموک