پیپ می کشم

عصر که می شود
دوباره…
دست احساس را میگیرم
راه می افتم به دنبال
ردپایی بر جا مانده از دلتنگی
دور دنیا را قدم میزنم و…
میرسم به بنبست تنهایی
وانجا تکیه بر دیواری سرد و بی روح…
پیپ می کشم،
طرح لبخندت را در هاله ای از اشک و دود تجسم میکنم
توکه میخندی
طعم رویایم شیرین میشود

رادیواسموک

2 دیدگاه دربارهٔ «پیپ می کشم»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *