روز نوشته ها

قهوه ام را نوشیدم نیت کردم دیدم، دیدنت محال است فنجان غمگین به گریه نشست به کدام هجوم روزگار نمی دانم …! به کدام خلاء پوچ زمان نمی دانم؟ بی تو… سقوط خواهم کرد از این نردبان زنگ زده فنجان خیالاتم چمباتمه زده دستانم را غوز کرده ام بر شماره گیر زمان! منتظر قضاوتِ قهوه […]

چه شیرین شود “قهوه” اگر نامت بیوفتد ته فنجانم… چه بی امان شود؛ “خنده” اگر تعبیر شوند این فال ها….!

‍ عصرانه دلم گوشه‌ی‌ دنجِ‌ یک کافه‌را میخواهد که فقط من باشم و تو… می‌خواهم در ازدحام سنگین این شهر پُرنگاه، تنها تو را ببینم .. روبه‌رویت بنشینم، تو به من قهوه تعارف کنی ‌و من غرقِ درقهوه‌ی چشمانت طعم خوشِ بودنت را با تمام وجود سربکشم…

من عادت دارم قهوه را تلخ بنوشم تلخ تلخ… به تلخی یک عشق ناکام… به تلخی یک رفتن… یک فراموش شدگی… به تلخی دلهای دور از هم… به تلخی حرفای نگفته ی محبوس در زندان گلو… به تلخی تنهایی در نقطه ی شروع به تلخی بغض های شکسته و عبوس من عادت دارم قهوه را

نبودنت فنجانی خالیست فرقی نمی کند در آن چه بریزم چای قهوه یا اشک

🎬🖥🎥📹📺🤩 کانال آپارات انجمن پیپ ایران با سه هزار دنبال کننده 🙏 یک ممیز سه میلیون بازدید خورد با تشکر از حمایت های شما 🙏🌹 اگر تماشای ویدیو های آموزشی داخل کانال تلگرام مجموعه انجمن پیپ برای شما زمان بر است به راحتی در کانال آپارات مشاهده کنید 👇 ‏https://www.aparat.com/pasargadtabac 💶لینک حمایت مالی از رادیو

فنجان را که برمیگردانم نقش خیال تو در اغوش من بر افق های نزدیک حک شده است عاشق این فالهای قهوه ام هربار نزدیکتر به بوسه نزدیکتر به تو……

سیل بیاید، برف ببارد، طوفان بشود، اصلا، همه ی دنیا را، باد و برف و باران ببرد، به من هیچ ربطی ندارد! وقتی تو، دلم را برده ای. وقتی عشقت، طوفان به پا می کند هر دم. وقتی نبودنت، بارانی ام می کند. وقتی خواستنت، طعم قهوه ی گرم در یک صبح اردیبهشتی را دارد…

کلید را در جمجمه‌ام بچرخان و داخل شو به آغوشِ اعصابم بیا در تاریکیِ سرم بنشین و یک پیپ روشن کن … اتاق را بگرد هرچه را که سالهاست پنهان کرده‌ام از دهانم بیرون بریز پرد‌ه‌ها را کنار بزن چشم‌ها را بشکن و متن را از نقطه‌ای که در آن اسیر شده آزاد کن…