روز نوشته ها

تو که نباشی

تو که نباشی … شعرهایم پیپ می کشند و سرفه میکنند حالا که درد توی کوچه و خیابان با من راه می رود و قهوه می خورد تب می کنم…. فکر آخرین جمله ام نباش فکر کن اولین جمله ام کجای شهر ریخت… رفت… که حالا شعرهایم معتاد شده اند درد می گیرد استخوانشان من

تو که نباشی بیشتر بخوانید »

آغاز

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که، ترازو برمی داری و می افتی به جان دوست داشتنت . اندازه می گیری ! حساب و کتاب می کنی ! مقایـسه می کنی !… و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آن جا کـه زیادتر دوستش داشته ای، زیادتر گذشته ای، زیادتر بخشیده

آغاز بیشتر بخوانید »