مهر ۲۵, ۱۴۰۳

در برف چایِ داغ،دنیایِ ما دوتاست فنجانِ چایِ بعد،آغازِ ماجراست این مرد را که باز،در تلخیِ غم است مهمان به قند کن،چایت اگر دَم است