روز نوشته ها

پناه می برم به فنجان قهوه ام پناه می برم به سکوت به پاییزبه اشک به این دفتر پرازخط خوردگی به تمام چیزهایی فکر میکردم دوستشان ندارم یک روزبدون تو دوست نداشتنی ها دوست داشتنی ترند

کــاگردان خوبــی ســت؛ پیپ را میگویم ! . صحنـــه هایــش برداشـــت های متفاوتــــی دارنــد . کام که میگیرم … به خیالـــم اوج می گیـــرم به خیالـــت سقــوط می کنـــم ..

عزیزان دوران حساسی است … نظر شخصی من آقای دکتر جلیلی هستند …  

قهوه ست چشم های تو، خوابم نمی بَرَد! هی قهوه میدهی تو وُ دل قهوه میخَرد!   وقتی به چشمهای تو من پیله میکنم پروانه وار، چشم تو از پیله می پَرَد!   از بس حیا وُ حُجب تو داری که این مرا لب های با خُدات به معراج می بَرَد!   اخموست دستهای تو

بی علی اصل عبادت باطل است بی علی هر کس بمیرد جاهل است بی علی تقوی گلی بی‌رنگ و بوست بندگی همچون نمازی بی‌وضوست عید غدیر مبارک

چشمانت همرنگ قهوه است… تلخ اما… اعتیاد آور

خورشید پر تلالو هفت آسمان شدی ذی الحجه شهیر زمین و زمان شدی با اهدنا الصراطِ تو شد راه، مستقیم وقتی که حمد خواندی و تفسیر آن شدی تکثیر گشته آیه ایاک نعبدو از آن زمان که هادی اهل جهان شدی نشنیده گوش‌ها ز کلام تو خوب‌تر نامی نیامده ست ز نام تو خوب‌تر هر

همه گفتند قهوه ام  را مینوشم اما این بار قهوه ای در فنجان  نبود زهر بود قهوه ای که طمعش به تلخی زهر جدایی بود…

یک فنجان قهوه ☕️ مهمانِ من باش آغشته به سمِ عشق درد ندارد! فقط… چشمانت را که باز کنی کسی شبیه مرا دوست خواهی داشت …

مردانی را می شناسم که هنگام عصبانیت داد نمی زنند ناسزا نمی گویند نمی زنند نمی شکنند تنها پیپ شان را روشن میکنند و در آن می سوزانند تمام خشم خود را… تا مبادا به کسانی که دوستش می دارند از گل کمتر گفته باشند…